Het gevalletje Diederikje Stapel: de zielige, eeuwigdurend slachtoffer spelende etterbak en leugenaar. en gelul/gezever over 2e kansen die hem ontnomen worden

Het gevalletje Diederikje Stapel: de zielige, eeuwigdurend slachtoffer spelende etterbak en leugenaar. en gelul/gezever over 2e kansen die hem ontnomen worden. Om te kotsen: al die nieuwe en voormalige vriendjes van Diederikje, die hem zo zielig vinden. Al die malloten in medialand die zoveel begrip hebben voor deze flessetrekker. Deze rat die zonder enig zelfinzicht de zieligerd speelt: ja, eigenlijk kon ik er niks aan doen, ben ik het slachtoffer van ........................................................ Ja, dames en heren vult u hier maar alles in wat u kunt bedenken. En zoek maar naar excuses. Nee,nee en nog eens nee. Die excuses ZIJN er niet. Deze gast heeft doelbewust de boel geflest terwijl daar gezien zijn intellect helemaal geen reden toe was. Gemakzucht, luiheid gekoppeld aan een superioriteitsgevoel maakten deze gast ONAANTASTBAAR. Ja, mijnheer dacht overal mee weg te komen. En nu dan het gejank over mensen die het niet zien zitten, met deze heer samen te moeten werken, cq zich door deze gast te laten vertellen wat ze wel en niet moeten doen. 2e kans ja, maar NIET met overheidsgeld, en NIET in een overheidsgefinancierde functie. En al helemaal niet in een vakgebied waarin hij de boel heeft belazert. Vergelijk het met pedofielen: laten we die soms weer los op kindertjes ??????? dacht het niet.